Delen
Verslag

Refugi de Cabana Sorda

Andorra

Refugi de Cabana Sorda

03.08.2019

Extract uit het reisverslag     2019 - Andorra & Catalonië

Het was zeer rustig slapen op de ruime parking van Grau Roig. Er kunnen 1.700 wagens staan, stel je voor! Mogelijk staat dit tijdens de skivakanties vol, maar nu is het beperkt tot een 20-tal campers.

Net als gisteren staan we op onder een straalblauwe hemel. Dat zit dus mee. Na het ontbijt rijden we een 15-tal minuten verder naar Soldeu, waar we op een ruime parking een geschikte plek vinden voor onze volgende wandeling. Initieel dachten we verder het Vall d’Incles te kunnen inrijden, maar het lijkt verboden voor campers en vanaf een bepaald uur ook voor alle wagens. Vanaf dan rijden er enkel nog elektrisch aangedreven kleine busjes heen en weer tot het einde van het dal.

Onze tocht start vooraan in het dal, dus die electrische shuttle-dienst hebben we nu niet nodig. Na een zeer pittige klim onder een zon die al behoorlijk begint te branden, komen we langs een reeks van meertjes: Estany de Querol en Basses de les Salamandres om finaal aan te komen bij Estany de Cabana Sorda en de bijbehorende refugi. De hut is niet bemand en doet op het moment dat wij er zijn deels dienst als overnachtingsplaats voor de schapen. In de deuropening staat een bok de wacht te houden :-). Doorheen de vensters van de refugi kan je wel zien dat er ook een vertrek is met ijzeren stabelbedden. Een echte noodplek om te overnachten, want van enig comfort is hier geen sprake.

We eten onze picknick aan het meer waar door enkele dapperen in gezwommen wordt (in duidelijk heel fris water aan hun reacties te zien). Daarna dalen we terug af richting het einde van het dal. We doen dat niet rechtstreeks, maar met een ommetje via Estany d’Anrodat. Daarna volgt een afdaling over rotsing terrein waar regelmatig handen- en voetenwerk aan te pas komt.

Wanneer we terug aan de weg zij op het einde van het Vall d’Incles, zijn we blij dat we mee kunnen met het elektrisch busje naar het begin van het dal en de parking waar onze mobilhome staat. Het is eigenlijk wel een pittige tocht geweest en het laatste stuk door het dal is niet echt bijzonder … dus we laten we ons voeren :-).

Wanneer we terug aan de mobilhome zijn, rijden we onmiddellijk door naar de dichtstbijzijnde camping. We snakken immers naar een verfrissende douche. Na een 10-tal minuten rijden komen we in Canillo waar verschillende campings blijken te zijn. Wij checken in op camping ‘Jan Ramon’ en reserveren er meteen voor 2 dagen. Met een superette op wandelafstand is dit een heel praktische plek. We kunnen de ligzetels uithalen en na de douche nog lekker nagenieten van het mooie weer al steekt er in de late namiddag een stevige wind op die gaandeweg heel fris wordt. Een weerpatroon dat zich de dagen daarna systematisch herhaalt.


Info